-
1 okryć
okry|ć\okryćty сов. 1. прикрыть, накрыть;\okryć serwetą накрыть скатертью; \okryć szczelnie (ze wszystkich stron) окутать, закутать;
2. покрыть;\okryćty ranami весь в ранах (израненый); ● \okryć hańbą покрыть позором;
\okryć śmiesznością превратить в посмешище+1. przykryć, osłonić, otulić 2. pokryć
* * *okryty сов.1) прикры́ть, накры́тьokryć serwetą — накры́ть ска́тертью
okryć szczelnie (ze wszystkich stron) — оку́тать, заку́тать
2) покры́тьokryty ranami — весь в ра́нах (изра́неный)
•- okryć śmiesznościąSyn: -
2 omotać
omotać [ɔmɔtaʨ̑]vt perf1) ( opanować) betören2) ( szczelnie okryć) einwickeln3) ( okręcić czymś) umwickeln
См. также в других словарях:
omotać — dk I, omotaćam, omotaćasz, omotaćają, omotaćaj, omotaćał, omotaćany rzad. omotywać ndk VIIIa, omotaćtuję, omotaćtujesz, omotaćtuj, omotaćywał, omotaćywany 1. «owinąć, opleść dookoła czymś; okręcić, opleść coś dookoła czegoś» Omotać paczkę… … Słownik języka polskiego
